Wspólna deklaracja Cerkwi Prawosławnej i Kościola Katolickiego pokazuje, że grupa religijnych ortodoksów czuje się coraz bardziej zagrożona. Zarówno Kościół Katolicki jak i Cerkiew wyraźnie wyczuwają, że czas, kiedy kościoły sprawowały bezwzględny rząd dusz w Europie Wschodniej powoli mija. Wzrastający dobrobyt i modernizacja sprawiają, że zarówno Polacy jak i Rosjani stopniowo zaczynają prozucać dawne religijne tradycje uznając je słusznie, za przeżytki z czasów ciemnego średniowiecza.
O tym, że Rosja modernizuje się kulturowo najlepiej świadczy chyba sprawa Pussy Riot. W Polsce całą sprawą postrzega się przez pryzmat polityki; uważa się, że aktywistki są prześladowane ze względu na ich poglądy polityczne. Tymczasem dla Rosjan znacznie bardziej szokujący jest religijny aspekt całego happeningu. Zarówno Cyryl jak i inni hierarchowie kościelni wielokrotnie domagali się kary dla Pussy Riot. Ich występ był wyzwaniem dla ideologicznej hegemonii Cerkwi.
Zmiany obyczajowe w Polsce wydają się bardziej radykalne niż w Rosji. Po raz pierwszy w historii mamy w parlamencie ugrupowanie otwarcie wrogie kościołowi. Pojawiają się pomysły liberalizacji różnych ultra-konserwatywnych rozwiązań w polskim prawodawstwie (in vitro, związki partnerskie itd itp). Ogólnie rzecz biorąc kościół traci wiernych. Zapewne traciłby ich znacznie więcej gdyby nie różne sprzyjające mu rozwiązania prawne typu religia w szkole i gdyby nie zwykłe lenistwo i komformizm wielu niewierzących Polaków.
W sytuacji kryzysowej europejscy ultrakonserwatyści zwierają szyki. Zapewne sądzą, że w ten sposób uda się im zwiększyć wpływ polityczny. W ostatecznym rozrachunku kościołom chodzi o władze i pieniądze. Ani Cerkwi ani Kościołowi Katolickiemu nie na rękę jest tolerancja. Tolerancyjne, otwarte społeczeństwo, w którym nie istnieje patologiczna społeczna presja na chrzczenie dzieci, wysyłanie ich na religie, branie ślubów kościelnych przeraża hierarchów kościelnych. Kościoły w istocie pragną hegemonii ideologicznej. Pragną, by ludzie wstydzili się tego, że nie chrzczą dzieci; że są homoseksualistami; że się rozwiedli albo żyją w konkubinacie. W takim społeczeństwie istnieje gwarancja stałych dochodów z różnych religijnych uroczystości i stałych politcznych wpływów. W zamkniętym, nietolerancyjnym społeczeństwie kościóły się bogacą a duchowni mogą sobie pozwolić na zakup luksusowych samochodów i wygodny tryb życia.
Na szczęście jednak czasy nietolerancji powoli mijają. Nie zmieni tego żadne święte przymierza.
Komentarze